De bijeenkomst voor Leuvense vluchtelingen in de Antwerpse “Kalkoenschen Haan” wordt druk bijgewoond. Joseph Declerck leest de lijst van familienamen voor over wie men de voorbije dagen informatie aan de weet is gekomen. En ook over de families van wie men info zoekt. Blijkt plots mijn buurman meneer Jacobs in het zaaltje te zitten. Hij heeft nieuws over mijn gezin: mijn vrouw is op 26 augustus ingedeeld in een groep gijzelaars die naar Wilsele en Holsbeek is geleid. Maar sindsdien is hij haar spoor helemaal bijster. Waar zij nu zou kunnen zijn, wist hij niet te vertellen. Veel wijzer ben ik dus niet geworden, maar ik ben toch blij met dit teken van leven. Ook al is het maar een kleintje.
Maar de tijd dringt. Ik moet weg uit Antwerpen. Het politiecommissariaat heeft me vandaag een verblijfsvergunning voor de volgende 2 à 3 dagen geweigerd. Ik kan dus niet langer blijven. Iedereen in mijn omgeving raadt me aan naar Groot-Brittannië te vertrekken, mijn schoonbroer incluis, die sowieso gaat vertrekken. Ik laat nog vandaag een opsporingsbericht via de Gazet van Antwerpen, het Handelsblad en de Nieuwe Gazet verspreiden. Misschien kom ik zo wel meer te weten.
Belgische vluchtelingen op het strand van Oostende, hopend op een overtocht naar Groot-Brittannië (foto de Gerlache 1917)
