SINT-THOMASHOSPITAAL (Vlamingenstraat 1, Leuven)
Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte, Tiensestraat, Leuven (Cuvelier 1926)
In Leuven werd het eerste noodhospitaal al op 30 juli 1914 (!) –dus nog vόόr het uitbreken van de oorlog- in het Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte in de Vlamingenstraat ingericht. Twee religieuzen, monseigneur Deploige en kannunik Thiéry, waren er de bezielers van. Ervan overtuigd dat een militair conflict in Europa onvermijdelijk was geworden en ook België betrokken zou geraken, vormden ze de leegstaande gebouwen van de universiteit tijdens de rustige eerste vakantieweken tot een hospitaal om.
Vele mensen van het academisch personeel van de universiteit Leuven voelden zich betrokken en schoten te hulp. Niet alleen medici, zoals dr. Tits, de Nederlandse arts dr. Noyons, maar ook anderen professoren – waaronder de hoogleraar rechten Alfred Nerincx-, personeelsleden, religieuzen of studenten engageerden er zich. Zij stonden mee in voor het beheer van het hospitaal, de financiering, de inrichting van de ziekenzalen, het gewondentransport en de ambulanciedienst. In het labo voor experimentele psychologie brachten ze de operatiezaal onder. Want het was snel duidelijk dat dit universitaire hospitaal in gespecialiseerde zorgen zou voorzien. Voor de naam van het hospitaal lieten de stichters zich inspireren door de patroonheilige van het Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte: Sint-Thomas. Daarnaast werd het ook Leo XIII genoemd, naar de gelijknamige gebouwen in de Vesaliusstraat die deel uitmaakten van hetzelfde gebouwencomplex. Dit was het biotoop van waaruit onze ooggetuigen Hervé De Gruben en Valeer Claes hun observaties deden.
St-Thomashospitaal in Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte (Universiteitsarchief KU Leuven)
