Vrijdag 9 oktober 1914

Boon bekijkt schade in de stad

Mijn eigen huis in de Justus-Lipsiusstraat is gespaard gebleven, maar een groot deel van de stad ligt in puin. Vanuit mijn tuin kijk ik op de ruïnes van de huizen aan de Statiestraat en rond het stationsplein. De laatste brandstichtingen in de Maria-Theresiastraat van begin september hebben gaten in de was gebrand.

Onderweg naar de Vaartstraat maak ik een ommetje om de ruïnes te bekijken. In vele straten is de doorgang nog altijd moeilijk omdat ze vol met neergestort puin liggen. Veel werk voor de arbeidersploegen die bezig zijn met de grote opruim. De elektriciteits- en gastoevoer komen stilaan weer op gang, maar met mondjesmaat in onze straat, omdat de militair bezette huizen in de Statiestraat prioriteit krijgen.

Zicht op de puinen in de Statiestraat (=Bondgenotenlaan) in 1914 (foto Gedenkboek Europese oorlog)

Zicht op de puinen in de Statiestraat (=Bondgenotenlaan) in 1914 (foto Gedenkboek Europese oorlog)

Stationsplein_Duits_huifkar_SAL_CollectieUytterhoeven_map90_tussen

Stationsplein, hoek met de Statiestraat (Bondgenotenlaan) (foto Stadsarchief Leuven)

Vaartstr_hoekDiestsestr_StadsarchiefLeuven_CollectieSprengers_map45

Vaartstraat, hoek Diestsestraat (foto Stadsarchief Leuven, collectie Sprengers, map 45)

 

 

Over Felix Boon

Felix Boon is een Leuvense wijnhandelaar, die met zijn gezin in de Justus-Lipsiusstraat woont als de oorlog in augustus 1914 uitbreekt. Hij raakt gescheiden van zijn gezin, wanneer hij door de Duitse troepen als levend schild wordt gebruikt en rond Mechelen door de frontlinie wordt gejaagd, samen met tientallen stadsgenoten. Na contacten met familie in wat toen nog onbezet België was, reist hij door naar Antwerpen. Boon richt daar een informatiebureau voor Leuvense vluchtelingen op. Later schrijft hij zijn ervaringen op in een lijvig oorlogsdagboek. Vandaag wordt het in het Universiteitsarchief van de KU Leuven bewaard ( BE/212934/PP/BOON).