Ik keer terug naar België op aanraden van de Belgisch vertegenwoordiger in Augsburg. Het is onmogelijk geworden in deze omstandigheden met mijn Duitse partners zaken te doen en dus heeft een langer verblijf niet veel zin. Trouwens, mijn aanwezigheid in Leuven is noodzakelijk, mocht ook België in een oorlog verwikkeld raken.
Op mijn terugweg hoorde ik gisteren in München een jonge luitenant de staat van beleg afkondigen in heel Beieren. Een massa volk was op de been en er hing een vreemde, ophitsende sfeer.Ik haast me nu naar het station maar er is bijna geen doorkomen aan. Gelukkig kan ik me een plaats bemachtigen in de trein naar Keulen, de laatste die een aansluiting naar België verzekert. De trein is tot de nok gevuld, vol met mensen, niet alleen op de zitbanken, maar ook in de gang, een kind zelfs in het bagagenetje. En ook al heb ik een ticket voor de slaapwagon, slapen zal ik toch op de harde planken vloer moeten, omdat we met teveel in één wagon zitten. A la guerre comme à la guerre…
