Hervé de Gruben
20 jaar
Student, brancardier bij het Sint-Thomashospitaal
Vlamingenstraat 1 in Leuven
Hervé de Gruben (1894-1967) is student bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Nog maar pas heeft hij zijn examens voor kandidaat in de rechten aan de universiteit van Leuven afgerond, of hij wordt brancardier in het door de universiteit ingerichte Sint-Thomashospitaal. Sint-Thomas is de naam van het noodhospitaal dat monseigneur Deploige, hoofd van het Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte, eind juli 1914 in de gebouwen van de universiteit inrichtte. In zijn oorlogsdagboek “Les allemands à Louvain. Souvenirs d’un témoin” (1915) beschrijft hij zijn ervaringen, vooral in de periode 25 augustus – begin september 1914. Minder zijn werk als brancardier, wel wat rondom hem gebeurde, zet hij in de aandacht. Op 28 oktober stuurt hij zijn laatste bericht uit. Waarschijnlijk is De Gruben nog tot eind 1914 in Leuven. Nadien zijn we zijn spoor bijster. Feit is dat hij in 1915 bij een Parijse uitgever zijn dagboek uitgeeft. Mogelijk was hij naar Frankrijk uitgeweken van waaruit hij zich als oorlogsvrijwilliger bij het Belgische leger aansloot.
Archief Staf Peeters, Booischot
Baron de Gruben was van goede komaf. Zijn kindertijd bracht hij door op het kasteeldomein Ter Laken in Booischot. Een universitaire studie lag voor de hand. Omdat de Belgische universiteiten de hele duur van de oorlog gesloten bleven, onderbrak hij noodgedwongen zijn studies aan de universiteit van Leuven. Daardoor studeerde hij pas in 1921 af. Als pas afgestudeerde begon hij aan de balie van Antwerpen, maar koos al snel voor een diplomatieke carrière, eerst op het kabinet van het Belgische Hoogcommissariaat voor de Rijnlandse Territoria, later bij de ambassade in Berlijn. Na een tussenstop in Boedapest en Berlijn vertrok hij in 1937 naar Washington, aangesteld als ‘conseiller’ in de Belgische ambassade. Hij bleef er voor de duur van de Tweede Wereldoorlog. Tussen 1945 en 1953 bouwde hij zijn loopbaan bij het departement Buitenlandse Zaken uit. Hij was al enkele jaren secretaris-generaal van het departement, toen hij ambassadeur in West-Duitsland werd en dat tot zijn pensionering ook bleef.
Van de Gruben vonden we geen foto als student, enkel van de man op latere leeftijd. Daarom gebruiken we voor de identificatie van zijn posts, een fictieve foto van een man van dezelfde leeftijd.
Biblio: VAN ALSTEIN M. Wat betekende de Koude Oorlog ? Belgische diplomaten en de vijandige bipolarisering : Edouard Le Ghait en baron Hervé de Gruben, in: Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis, 20 (2008); GOTOVITCH J. Archives Baron Hervé de Gruben (Inventaires 13), Ceges, 1982; met dank aan Staf Peeters, Booischot, voor het ter beschikking stellen van het portret van de Gruben; KULeuven, Universiteitsarchief, inschrijvingsregister; https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/2546
