29 oktober 2014

Slachtoffers: Désiré Vandendael

Was hij maar thuis gebleven… moet Louise Michel gedacht hebben, toen haar man op 25 augustus 1914 ‘s avonds niet thuis kwam van een tochtje naar de Tiensestraat. Désiré Vandendael trok die bewuste avond naar het huis van zijn schoonbroer om spullen uit het huis te helpen evacueren. Want de buurt stond in brand. Maar onderweg werd Vandendael gevangen genomen en naar Kortenberg geëscorteerd. Pas op 26 augustus mocht hij terug. Maar intussen had hij doodsangsten uitgestaan, had hij heel wat kolfslagen geïncaseerd en was ooggetuige geweest van vreselijke taferelen. Als een wrak keerde hij weer. Hij was zichzelf niet meer. Toen enkele dagen later een schietpartij in de buurt plaatsvond, werden “de hernieuwde baldadigheden fataal voor mijn echtgenoot. Van angst viel hij met lamheid geslagen en viel buiten kennis”.  Is dit een verborgen zelfmoord of stierf de man aan de gevolgen van de stress of een hartaanval? We zullen het nooit weten. Feit is dat op 29 augustus 1914 de 48 jarige Désiré Vandendael tijdens zijn overbrenging naar het Sint-Thomashospitaal overleed.

Désiré Vandendael overleed op 29 augustus 1914 aan de (psychische) gevolgen van zijn gevangenschap, graf 13 in de crypte van de oorlogsslachtoffers (foto H. Verboven)

Désiré Vandendael overleed op 29 augustus 1914 aan de (psychische) gevolgen van zijn gevangenschap, graf 13 in de crypte van de oorlogsslachtoffers (foto H. Verboven)