Persbericht

Persbericht 

OORLOGSDAGBOEK LEUVEN
online dagboek over de brand van Leuven in 1914

Hoofding_facebook

Hoe verging het Leuven 100 jaar geleden bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog? De grote historische lijnen van het oorlogsgeweld dat Leuven trof, zijn ondertussen goed gekend. Maar hoe was het om dit écht mee te maken? Leuvenaar Hilde Verboven brengt historische personages die de oorlogsjaren aan den lijve ondervonden online terug tot leven, op oorlogsdagboekleuven.be en op facebook.

“Als ooggetuigen van toen, verslaan zij voor ons het nieuws uit Leuven tussen 22 juli 1914 en 28 oktober 1914”.

“Tijdens de Duitse opmars doorheen België in augustus-september 1914 krijgt Leuven -samen met een tiental andere steden en dorpen – met wraakacties van een militaire bezettingsmacht af te rekenen. Die acties keren zich tegen de achtergebleven burgerbevolking. Een deel van de bevolking was voor de komst van het keizerlijke leger al op de vlucht geslagen, omdat de verhalen over terreurdaden elders snel de ronde deden. Wie achterbleef, maakte de machtsovername door Duitse militairen in Leuven mee”, aldus Hilde Verboven. “In mijn oorlogsdagboeken geef ik de gewone mens een stem. Een student, een zakenman, de burgemeester, een zuster, een journalist, een wijnhandelaar … allemaal vertellen ze via facebook dag aan dag wat zij zien, horen, voelen, ruiken. Het zijn persoonlijke, aangrijpende verhalen over twijfel (zal de oorlog Leuven bereiken?), feiten (de Duitsers vallen Leuven binnen), emoties en gruwel. Als ooggetuigen van toen, verslaan zij voor ons het nieuws uit Leuven tussen 22 juli 1914 en 28 oktober 1914 in korte tekstjes, met foto’s, links, elk vanuit zijn eigen achtergrond. De inhoud is volledig gebaseerd op oorlogsdagboeken, archieven en publicaties van toen. In totaal komen 10 verschillende personages aan het woord.”

UNIEK

“Wat dit project zo uniek maakt, is natuurlijk het perspectief van de vertellers: niet de koele afstandelijke historische blik, maar een beleefd en doorleefd verhaal. De getuigenissen van bijvoorbeeld Valerius Claes, een Vlaamse Kapucijn, zijn erg aangrijpend. Hij is de man die na de gruwelweek de lijken die in de stad verspreid lagen een laatste rustplaats bezorgde”, vertelt Hilde Verboven. “Ook Hervé De Gruben, een rechtenstudent van de universiteit die brancardier wordt, post regelmatig. Net als de Zwitserse zakenman Fuglister die al vijf jaar in Leuven woonde op het moment dat de oorlog uitbrak. Bijzonder aan zijn werk is dat hij verschillende Leuvenaars in het geheim is gaan interviewen. Hij wilde immers bewijslast over de schendingen van de mensenrechten en de verantwoordelijken te verzamelen. Ook de toenmalige burgemeester Leo Colins en zijn tijdelijke vervanger Alfred Nerincx komen aan het woord. Zij vertegenwoordigen het officiële burgerlijke gezag. De jonge nog onervaren journalist Lambertus Mokveld die voor de Nederlandse krant De Tijd werkte, was de eerste buitenlandse journalist die het ‘rampgebied’ Leuven bereikte. En de Leuvense wijnhandelaar Felix Boon verhaalt over zijn tocht dwars door het front. Zijdelings krijgen ook minder prominente figuren een stem in het verhaal: een zuster van Paridaens, Alida Van Mellaert; de Nederlandse avonturier Louis Grondijs en de Amerikaanse diplomaat Hugh Gibson. Elk personage geeft vanuit zijn of haar eigen achtergrond een andere kijk op de gebeurtenissen.”

VOLG DE OORLOG LIVE
Op facebook (facebook.com/oorlogsdagboekleuven) of de blog oorlogsdagboekleuven.be vind je deze verslaggeving vanuit de eerste hand. Vanaf 22 juli volgt dagelijks een update, met een climax in de periode tussen 25 augustus en begin september 2014. Wie elke dag een kijkje neemt, krijgt een totaalbeeld van het dagelijks leven ten tijde van de brand van Leuven in 1914.

Een initiatief van Hilde Verboven. Met de volle steun van Rudi Vranckx, Pascal Lacroix van Leuvense Historische Weetjes, Erfgoedcel Leuven en stad Leuven.

 PERSCONTACTEN:

 

 Wie is Hilde Verboven?

Hilde Verboven is Leuvenaar en historica. Ze is de voorbije jaren beroepshalve met het erfgoed van de Eerste Wereldoorlog bezig geweest. Het idee voor dit project ontstond vanuit haar fascinatie voor het boek ‘Louvain. Ville martyre’ van Albert Fuglister.

“De ooggetuigenverklaringen die hij optekende, grepen me bij de keel. Was dit werkelijk wat mijn stadsgenoten 100 jaar geleden overkwam? De taferelen leken soms zo verrassend en gruwelijk actueel: een hele bevolking die in oorlogstijd de speelbal van een militaire bezettingsmacht wordt.”
“Dit oorlogsdagboek is iets heel anders, dan wat ik gewoonlijk doe. Als onderzoeker schrijf ik met de nodige afstand over een onderwerp, maar dat werkt hier niet. Ik wou hetzelfde gevoel meegeven als wat ik ondervond, toen ik Fuglisters werk en dat van andere getuigen las. Wat betekent het om een oorlog zelf mee te maken? En zo ontstond het idee om ooggetuigen via sociale media zelf aan het woord te laten.”
“In de voorbereiding zit veel research, leeswerk, archiefonderzoek. Want de berichten die de personages posten moeten kort, maar ook representatief zijn, sprekend, gecheckt en als het even kan ook in hun context geplaatst.”