Dinsdag 25 augustus 1914

Ook beschietingen rond St-Thomashospitaal

Plots om 20u10 weerklinkt vlakbij het St-Thomashospitaal één schot, maar het doet meteen de hel losbarsten: overdonderend lawaai van geweervuur, galopperende paarden door de Tiensestraat. Tijdens een kort oponthoud neemt onze hospitaaldirecteur mgr. Deploige een kijkje in de straat. Hij wordt  prompt ervan beschuldigd te hebben geschoten, wat onzin is want in het hele hospitaal zijn geen geweren te vinden. Dit is een hospitaal, geen wapendepot! En bovendien staat St-Thomas onder de bescherming van het Rode Kruis: wij zijn neutraal.

Hardnekkig blijft mgr. Deploige op de nabij staande Duits soldaten inpraten. Ik kan van binnenuit de hele discussie volgen, tot vlakbij het geknetter van een mitrailleur weerklinkt. “Dat kunnen geen burgers zijn, alleen militairen hebben zo’n wapen” en daarmee loopt de discussie ten einde. De Duitse sergeant die Deploige van de beschietingen had beschuldigd, druipt onverrichter zake af.

 

Duits_camouflage_IWN_okt1914_bij

Over Hervé de Gruben

Deze rechtenstudent (1894-1967) wordt in juli 1914 brancardier in het door de universiteit ingerichte St-Thomashospitaal, dat in de gebouwen van het Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte werd ondergebracht. De Gruben is één van de weinige bevoorrechte getuigen die ononderbroken in Leuven bleef. Al in 1915 publiceerde hij zijn ervaringen bij een Parijse uitgeverij: "Les allemands à Louvain. Souvenirs d'un témoin."